fckmerakme : Intro

Intro.

โรงเรียนชายล้วนชื่อดังแห่งหนึ่ง ใจกลางกรุงโซล

                “เฮ!!!! กูจบม.ปลายแล้ววววว กูจบม.ปลายแล้วสัสสสส!” เสียงเล็กๆ ของนักเรียนชายชั้นม.6คนหนึ่งเฮลั่น หลังจากที่รับเกียรติบัตรสำเร็จการศึกษาเสร็จเรียบร้อยและกำลังเดินออกจากโรงเรียนเพื่อกลับบ้าน

                “ไอ้หมาแบค มึงเงียบๆ ดิ๊ กูรำคาญมึงจะตายห่าอยู่ละ” ไคหรือจงอิน... ชายหนุ่มผิวแทนที่มีหน้าเท่ๆ เป็นอาวุธโพล่งขึ้น หลังจากไม่สบอารมณ์คำพูดของแบคฮยอน เพื่อนสนิทที่ปากจัดไปวันๆ พูดมากราวกับไม่ได้พูดมาตั้งแต่ชาติปางก่อน แถมยังขุดหาคำหยาบมาได้ไม่รู้ถ้วน คนทั้งโรงเรียนเชื่อกันว่า... หากบยอน แบคฮยอนไม่ได้พูดคำหยาบแล้วล่ะก็... อาจจะขาดใจตายได้

                “ไค มึงใจเย็นๆ ก็หมามันดีใจ ก็ปล่อยมันโวยวายไปเหอะน่ะ” เสียงเล็กๆ ดังขึ้นพร้อมกับตบบ่าของไคอย่างเหนื่อยใจ... คยองซู หรือที่เพื่อนๆ เรียกเขาว่า ‘โด้’ ซึ่งเพี้ยนมาจากนามสกุล โด คยองซู ของเขานั่นเอง เนื่องด้วยเป็นคนตัวเล็ก เสียงก็เล็ก แถมนิสัยก็เรียบร้อย คอยห้ามปรามเพื่อนเสมอ ทำให้ใครๆ ก็มองว่าเขาไม่น่าอยู่กลุ่มเดียวกับ ‘แก๊งค์หลังห้อง’ แบบนี้ได้เลย

                “พวกมึงอย่าพูดมาก! กูไปหาไอ้ห่าเซฮุนก่อน แม่งแดกชานมไข่มุกกี่แก้วแล้วก็ไม่รู้เนี่ย” แบคฮยอน... หนุ่มหล่อแบดบอย (เขาเรียกตัวเองว่าอย่างนั้น) ตะโกนขึ้นแล้ววิ่งออกไปนอกโรงเรียนทันทีเมื่อนึกถึงเซฮุน เพราะหากเซฮุนเอ่ยปากว่า ‘กูไปกินชานมไข่มุกนะ’ ถ้าไม่มีใครคอยห้ามข้างๆ เขาก็จะกินได้ไม่อั้นเลยจริงๆ

                “แฮ่กๆ... นั่นไง ไอ้ห่าเซฮุน มึงหยุดแดกบัดเดี๋ยวนี้ กี่แก้วแล้ว สัส” หลังจากที่วิ่งตามหา โอ เซฮุน หนุ่มชานมไข่มุก จนเจอก็ออกปากด่าทันที

                “สองแก้วเองไอ้หมาแบค”

                “สัส สองแก้วเอง ยังมีหน้ามาพูดว่า ‘เอง’ คนห่าอัลไล ข้าวเขิ้วไม่แดก แดกไข่มุกแทนข้าว แดกชานมแทนแกงจืดไง๊สัส ขอให้หน้ามึงดำเหมือนไข่มุก ฟาย”

                “คงไม่ได้อ่ะนะ บังเอิญว่ากูมันผิวขาวดั่งน้ำนม ไอ้ห่าไคต่างหาก ดำเหมือนไข่มุก” เซฮุนว่าพลางสะบัดบ๊อบทรงเห็ดของเขาอย่างเริ่ด

                “สัสเซฮุน กูได้ยิน” ไคพูดแทรกขึ้นหลังจากที่เดินตามมาติดๆ “เค้าเรียกว่าดำอย่างดูดี ดำอย่างมีคุณค่าเว้ย” 

                “เซฮุน อิ่มยัง ถ้าอิ่มก็กลับบ้านได้แล้ว วันนี้เราต้องรีบกลับไปดูผลแอดมิดชั่นอีกนะเว้ย” คยองซูพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทำให้ทุกคนเริ่มตาสว่างและหวาดกลัวกับผลที่จะได้รับ

                “กูขอให้พวกเราติดคณะเดียวกัน มหาลัยเดียวกันเถอะนะ” แบคฮยอนพูดพลางเงยหน้ามองเพดานร้านชานมไข่มุกราวกับว่ามีเทวดารออยู่บนนั้น

                “สัสแบค ทำมาเป็นเด็กดี มาพูดน้งพูดนะเหี้ยอัลไล กูไม่ชินหู” ไคทำหน้าเหวอเมื่อได้ยินแบคฮยอนพูดราวกับเป็นเด็กดีมาทั้งชีวิต 

                กรุ๊งกริ๊ง! 

                เสียงประตูร้านชานมไข่มุกดังขึ้น คนที่เข้ามาใหม่ไม่ใช่ใคร... ‘ซูโฮฮยอง’ ของแบคฮยอนนั่นเอง แน่นอนว่าเขาเคยคั่วอยู่กับซูโฮฮยองมานาน แต่เมื่อซูโฮฮยองจบออกจากโรงเรียนไป ซูโฮก็ได้โอกาสหาผัวใหม่ทันที และนั่นทำให้แบคฮยอนรู้สึกเสียหน้ามากๆ เพราะชีวิตนี้เขาเท่านั้นที่ต้องเป็นคนบอกเลิกคนอื่น! ไม่ใช่ให้ใครมาบอกเลิกเขา!

                “แบคฮยอนนี่นา ^^ มีที่เรียนรึยัง” คำถามเจ็บจี๊ดที่ห้ามถามเด็กเอนท์ดังขึ้น ทำให้แบคฮยอนซึ่งกำลังหงุดหงิดกับขาววิ๊งค์ของซูโฮหงุดหงิดหนักกว่าเดิม

                “ยังสัส”

                “แบค มึงตอบฮยองเค้าดีๆ ดิ” คยองซูเจ้าเก่าปราม เมื่อสัมผัสได้ถึงรังสีโมโหโกรธาที่แผ่ออกมาจากแบคฮยอน

                “ยังครับผม! พอใจยังโด้?” พูดจบก็ส่งสายตาเหวี่ยงไปหาโด้ และนั่นยิ่งทำให้แบคฮยอนแผ่รังสีหนักกว่าเก่า คยองซูจึงเดินหลีกไปอีกทางเพราะรู้ดีว่าแบคฮยอนเริ่มฉุดไม่อยู่แล้ว

                “ไอ้เหี้ยเซฮุน มึงนั่งนิ่งหาพ่อง จ่ายค่าชานมไปเร็วๆ ดิวะ จะได้รีบออกจากร้าน ไม่เห็นบรรยากาศไง๊” ไคตบหลังเซฮุนพร้อมกับกระซิบเบาๆ แต่ด้วยความฟายที่สิงสถิตในตัวเซฮุน ทำให้ไม่สนใจคำพูดของไคและใช้หลอดควานหาไข่มุกต่อไป

                “เดี๋ยววันนี้จะกลับไปดูใช่มั้ย ขอให้อยู่คณะเดียวกับพี่ละกันเนอะ” ซูโฮยังคงพูดไม่หยุด

                “คณะเดียวกับมึงหาพ่อง กูจะอยู่กับพวกนี้ กูจะอยู่นิเทศ กูไม่อยู่กับหมอตุ๊ดอย่างมึงหรอก” แบคฮยอนว่าแล้วเดินออกจากร้านทันที แต่ก็ไม่วาย ซูโฮยังคงพูดตามหลังมาติดๆ

                “แต่ก็มหาลัยเดียวกับฮยองใช่มั้ยละ คิคิ”

                “คิคิหาพ่อง จะคิพ่อคิแม่ก็เชิญมึง อย่ามาคิใส่กู สัส” แบคฮยอนหันกลับไปด่าอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะเดินออกไปจากร้านอย่างรวดเร็ว

                กูเป็นเมะแบดบอย แต่โดนเคะตุ๊ดบอกเลิก!! เหี้ย! ชีวิต!

                

                ตึ๊ง!          

                “หืม... ทวิตจากไอ้โด้หรอ? เออใช่ ผลสอบเป็นไงวะ ลืมดูเลยห่า” หลังจากที่เดินหนีหมอตุ๊ดอย่างไม่คิดชีวิต เขาก็ตรงดิ่งกลับบ้านนอนทันที และพึ่งตื่นเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากไอโฟนห้าที่หน้าจอแตกละเอียดยิบ

            ‘@sehuncute @gubaek @kaikaikai พวกเราติดแล้วนะเว่ย! นิเทศ! มหาลัยเดียวกันหมดเลย! ฉลองงงง!’

                “เหี้ยยยยยยยยยยย! แม่คร้าบบบบบบบบบบ! หมาแบคเอนท์ติดแล้วครับหม่อมแม่!!!!” ด้วยความดีใจ ทำให้แบคฮยอนวิ่งออกไปบอกแม่ทันที

                เฮ้อ... แบคฮยอนจะรู้มั้ยหนอ 

                ว่าการเรียนนิเทศที่เขาแสนจะดีใจจะพาลิขิตให้เขา...

                

                กลายเป็นเคะ!!!!